توضیحاتی درباره انواع ارتودنسی

در ارتودنسی ثابت اجزای کوچکی به اسم «براکت» از طریق مواد دندان پزشکی روی سطوح دندان ها چسبانده می شود و بدون آسیب رساندن به دندان از طریق سیم ها و کش های خاصی دندان ها را به سمت مورد نظر سوق می دهند. در روش ارتودنسی ثابت تمام این اجزا ثابت است و بیمار نمی تواند هر زمان که خواست آن ها را از دهان خود خارج کند. این روش معمولا برای درمان های دندانی قابل اجراست، چون علاوه بر حرکت دادن دندان ها، ریشه های آن ها را هم حرکت می دهد. در نتیجه متخصص ارتودنسی کنترل بیشتری روی دندان ها خواهد داشت.
در معالجه ی ارتودنسی ثابت می توان ماهی یک میلیمتر دندان را حرکت داد و این امر در بعضی مقاطع درمانی چندان مشهود نخواهد بود . در برخی موارد از بیمار طبق نوع ناهنجاری دندان کشیده می شود . در این گونه از بیماران در چند جلسه اول ارتودنسی ثابت حرکت دندانها بخوبی مشهود است و دندانها به جای فضای خالی حرکت داده می شوند که از نظر بیمار به خوبی قابل مشاهده است . بیمار می بایست ماهی یک بار جهت درمان ویزیت شود . در هر جلسه بعد از فعال کردن کش ها ، سیم ها و یا فنرهای ارتودنسی ممکن است بیمار مقداری درد داشته باشد که به مرور زمان در هفته اول کاهش می یابد . گاهی در بین جلسات معاینه به خاطر حرکت دندان ها ممکن است مقداری از انتهای سیم های ارتودنسی از آخرین دندان خارج شود و باعث احساس تیزی و آزار گونه بیمار شود که در این صورت نیاز است بیمار وقت اورژانس گرفته و زودتر از موعد مقرر بهه مطب متخصص ارتودنسی مراجعه نماید تا انتهای سیم کوتاه شود. اشکال اصلی آنها این است که چون در دهان ثابت هستند، نمی‌توان برای تمیز کردن ارتودنسی ثابت را از دهان خارج کرد. به علاوه موجب گیر کردن موادغذایی در اطراف سیم‌ها و براکت‌ها شد. اگر این خرده‌های غذایی به خوبی برداشته و تمیز نشوند، به زودی موجب پوسیدگی دندان‌ها می‌شوند. بنابراین اگر متخصص ارتودنسی برای شما این دستگاه‌ها را تجویز کرد باید خودتان را برای مسواک زدن دقیق و رعایت بهداشت دهان، چند برابر بیشتر از آنچهه پیش از این انجام می‌دادید، آماده کنید.
ارتودنسی ثابت برای چه کسانی لازم است؟
سیم‌ها و براکت و نیز سایر دستگاه‌های ارتودنسی ثابت، برای حرکات پیچیده‌تر دندانی و بیشتر برای کسانی که دوران بلوغ را سپری کرده‌اند، استفاده می‌شوند. این دستگاه‌ها می‌توانند با اعمال نیرو به یک دندان آن را از یک محل به محل دیگری در قوس فکی حرکت دهند. این یک حرکت پیچیده دندانی است. همچنین اگر شما در سنین بزرگسالی به فکر مرتب کردن دندان‌هایتان افتاده‌اید، باید خودتان را برای ارتودنسی ثابت آماده کنید. اگر دندان‌های شما چرخش غیرطبیعی پیدا کرده‌اند و یا نیاز است کمتر و یا بیشتر در استخوان فک فرو رفته و یا بیرون آورده شوند، باید روی این نوع ارتودنسی حساب کنید. برای انجام این درمان ارتودنسی، باید حتما به متخصص ارتودنسی مراجعه کنید.

ارتودنسی متحرک:

منظور از ارتودنسی با دستگاه متحرک این است که بیمار می تواند دستگاه ارتودنسی را از دهان خارج کند. ارتودنسی متحرک شامل دو دسته کلی می شود یک گروه عبارتند از پلاک های متحرک ساده برای حرکات جزئی دندانی و گروه دیگر شامل پلاک متحرکی که برای رفع ناهنجاریهای فکی مانند عقب بودن فک پایین یا بالا به کار می رود. ازز دستگاههای ارتودنسی متحرک برای مرتب کردن دندانها در شرایطی استفاده می شود که یا بی نظمی دندانها کم است و در ضمن سن بیمار برای انجام درمان ارتودنسی ثابتت کم می باشد. به عبارت دیگر دندانهای شیری با دندانهای دائمی جایگزین نشده اند. از سوی دیگر دستگاههای ارتودنسی متحرک برای جابجایی فکین نیز به کار برده می شودد این دستگاهها برای جلو آوردن فک پایین و یا جلو آوردن فک بالا براساس نیاز بیمار به کار برده می شوند. پلاک ارتودنسی متحرک می تواند به صورت مستقل و یا به همراه ارتودنسی ثابت به کار برده شود . بعد از هر وعده غذایی پلاک متحرک ارتودنسی می بایست با کمک مسواک و خمیردندان برساژ شوند و سپس زیر جریان آب شسته شوند.. لازم به ذکر است که در روزهای اول در هنگام استفاده از پلاک متحرک مشکلاتی در تکلم، ترشح زیاد آب دهان و غیره برای بیمار ایجاد می شود که معمولاً بعد از چند روز برطرفف می شود. بعضی از پلاک های ارتودنسی متحرک دارای پیچ می باشد. با هر بار باز کردن پیچ تنها 25/0 میلیمتر پلاک ارتودنسی متحرک باز می شود که باعث افزایش عرضی فک می شود. در اثر باز کردن پیچ ممکن است فاصله ای بین دندانها ( به خصوص دندانهای جلو ) ایجاد شود که نگران کننده نیست و نشانه پاسخ به درمان ارتودنسی است. باا باز کردن پیچ ممکن است مقداری درد احساس شود که برای کاهش درد بیمار می تواند از یک مسکن مانند استامینوفن استفاده نماید. در صورتی که پلاک ارتودنسی متحرک پیچ داشته باشد، ممکن است در مورد روند سفت کردن پیچ دستگاه و زمان استفاده از آن براساس پیشرفت درمان، تغییراتی داده شود که متخصص ارتودنسی این مواردد را به بیمار در حین ویزیتهای درمانی گوشزد می نماید. اگر بیمار چند روز از پلاک استفاده نکند ممکن است پلاک در دهان جای نگیرد که به علت عدم تطابق پلاک با دهان است.. این امر به خصوص در پلاک های ارتودنسی متحرک پیچ دار مشاهده می شود. در هنگامی که بیمار چند روز از پلاک پیچ دار استفاده نمی کند، به دلیل برگشت نتایج درمانی پلاک ارتودنسی متحرک در دهان نخواهد نشست و نیاز است که دوباره قالب گیری شود و به بیمار پلاک دیگری داده شود. در پلاک های پیچ دار باید طبق دستور داده شده در زمان مشخص با آچار داده شده، پیچ آن را سفت کرد..

مزایای استفاده از ارتودنسی متحرک
ارتودنسی متحرک علاوه بر اصلاح فک و دندان های شما ، شستشوی دندان ها را نیز آسان می کند. همچنین بهداشت کلی دهان و دندان را بهبود می دهد و باعث می شود ریسک ابتلا به بیماری های لثه کاهش پیدا کند.برخلاف ارتودنسی ثابت ، ارتودنسی متحرک را می توان هنگام مسواک زدن ،نخ دندان کشیدن یا ورزش در صورت لزوم از دهان خارج کرد.

پلاک ارتودنسی متحرک برای چه کسانی لازم است؟
پلاک های ارتودنسی متحرک برای درمان ناهنجاری های ساده فک و صورت و دندان ها استفاده می شوند. جایی که فقط لازم است دندان ها اندکی مرتب شوند و به جابه جایی کاملی نیاز ندارند. به طور مثال ممکن است دندان های جلویی فک بالای شما اندکی بیرون زده باشد و می توان با این پلاک ها ارتودنسی متحرک زاویه دندان ها را تغییر داد و آنها را مرتب کرد. برای استفاده از این پلاک ها ارتودنسی متحرک به طور معمول می توانید به دندانپزشک عمومی مراجعه کنید. هنگامی که درمان ارتودنسی دندان های شما به پایان رسید، باید به دندان ها فرصت داد تا در موقعیت جدید تثبیت شوند. در این زمان متخصص ارتودنسی یک پلاک متحرک را برایتان تجویز خواهد کرد که باید چند ماه از آنن استفاده کنید. این پلاک متحرک، دندان ها را در موقعیت جدید حفظ می کند تا الیاف لثه ای و استخوان کافی در اطراف ریشه شان تشکیل شود و در موقعیت جدید تثیبیت شوند.
طول دوره ی درمان ارتودنسی متحرک
در حالت کلی طول دوره ی درمان به وسیله ی ارتودنسی متحرک از ارتودنسی ثابت کوتاه تر است به طور معمول ۶ ماه زمان برای نتیجه گیری از ارتودنسی متحرک نیاز است اما زمان دقیق آن با توجه به پیچیدگی درمان توسط متخصص ارتودنسی تعیین می شود.در بعضی موارد ارتودنسی متحرک در ادامه ی ارتودنسی ثابت استفاده می شود.مدتت زمانی که برای درمان شما نیاز است در اولین ملاقات برایتان تخمین زده می شود.

معرفی سیستم ارتودنسی دیمون
دیمون (Damon) یکی از انواع سیستم های ارتودنسی است که در آن براکت ها قابلیت باز و بسته شدن خودکار دارند. به عبارت دیگر وایر ارتودنسی بدون نیاز به کش یا گرهه استیل روی براکت ها نگه داشته می شود. براکت درب کوچکی دارد که پس از قرارگیری وایر داخل آن بسته می شود. ارتودنسی دیمون به گونه ای است که دیگر نیاز به کشهای کوچک در اطراف هر براکت نیست و در نتیجه بیمار می تواند به راحتی اطراف سیم و براکت ها را تمیز کند. در حالی که در روش های معمول ارتودنسی میکرو ارگانیسمها بهه راحتی می توانند در اطراف کش ها تجمع نمایند و رعایت بهداشت را به ویژه برای کودکان کم سن دچار مشکل می کند. در ارتودنسی دیمون بهداشت اطراف براکت ها بهبود یافته و معضل تغییر رنگ کش های دور براکت از بین رفته است .

مزایای ارتودنسی دیمون
براکت های ارتودنسی دیمون مزایای متعددی نسبت به براکت های سنتی دارند که عبارتند از :

براکت های ارتودنسی دیمون ظاهر بهتری دارد
شفاف بودن براکت های ارتودنسی دیمون (اگر نوع شفاف انتخاب شود) باعث می شود که زیبا به نظر برسند زیرا تقریبا نامریی هستند

در براکت های ارتودنسی دیمون زمان درمان سریع تر است
مطالعات در این زمینه نشان داده است بیمارانی که از ارتودنسی دیمون استفاده کرده اند درمانشان را ۷ تا ۲ ماه زودتر از کسانی تمام کرده اند که از براکت های سنتی استفاده می کردند.

تعداد ملاقات های کمتر
مطالعات نشان داده است که بیماران تقریبا به نصف قرار ملاقات های متعددی که برای تنظیم مجدد دستگاه ارتودنسی صورت می گرفت نیاز دارند

ارتودنسی دیمون مناسب برای کسانی که از راه دور مراجعه می کنند
با توجه به زمان درمان کوتاه تر و دفعات مراجعه کمتر این برای کسانی که از شهرهای دیگر و راه دور مراجعه می کنندگزینه مناسبی است.

فشار کمتر بر دندان ها و در نتیجه درد کمتر.
بیماران گزارش داده اند که با براکت های ارتودنسی دیمون درد آنها تا ۶۰% کاهش پیدا کرده است.

از دیگر مزایای براکت های ارتودنسی دیمون عبارتند از :
1-ایجاد اصطحکاک کمتر که در نتیجه صدمه به ریشه دندان ها نیز کمتر می شود.
2-مکان کمتر برای تجمع باکتری ها بر روی براکت های ارتودنسی دیمون

مطالعات بالینی نشان داده است که براکت های ارتودنسی دیمون در اصلاح ازدحام شدید دندان ها موثر تر و راحت تر است و نرخ بازگشت کمتری دارد.
معایب ارتودنسی دیمون
براکت های ارتودنسی دیمون نیز بی عیب و نقص نیستند .تعدادی از معایب ارتودنسی دیمون عبارت است از :

1-دارای سیم های فلزی می باشد که برای دیگران قابل مشاهده است ، بنابراین شما نمی توانید به طور کلی از دست فلزی که در دهان است خلاص شوید.اما می توانید براکت های شفاف ارتودنسی دیمون را انتخاب کنید تا از براکت های فلزی دوری کرده و دید براکت ها را به حداقل برسانید
2-پوشیدن براکت های ارتودنسی دیمون در چند روز اول کمی آزار دهنده است تا زمانی که شما به آن عادت کنید
3-ارتودنسی دیمون هزینه ی بیشتری نسبت به براکت های سنتی دارد

الاینر های دیگری مانند اینویزیلاین نیز پیشنهاد می شود برای شرایطی که بیمار نمی خواهد براکت های سنتی و فلزی روی دندان هایش دیده شود. البته همه ی افراد کاندید خوبی برای اینویزیلاین نیستند.

ارتودنسی نامرئی چیست؟

ارتودنسی نامرئی اینویزیلاین اصلا براکت ندارد و به معنی ردیف کردن نامریی دندان است. این با براکت های رنگ دندان فرق می کند. براکت های رنگ دندان همه کارهایی که سیستم ثابت ارتودنسی می تواند در درمان انجام دهد و جامع ترین و کامل ترین درمان است، انجام می دهد اما اینویزیلاین یک نوع درمان ارتودنسی متحرک است و مانند ناخن مصنوعی بی رنگ اما متصل به هم برای همه دندان ها استفاده می شود.درمان ارتودنسی نامرئی با قالب گیری از دندان ها و همچنین طراحی روی آنها انجام شده و سپس روی دندان سوار می شود و لازم است که فرد مراجعات متعدد داشته باشد. این نوع درمان براکت نیست و محدودیت های درمان ارتودنسی را با خود به همراه دارد. در موارد خیلی خفیف که نیاز به ارتودنسی باشد، مثلا مختصری دندان جابه جا شده باشد و برای جابه جایی هم فضا به اندازه کافی باشد و نیاز به کشیدن دندان و جراحی فک نباشد،، مورد استفاده قرار می گیرد. اما اگر لازم به کشیدن دندان باشد یا جراحی فک نیاز باشد، درمان جامعی نیست و در موارد کمی کاربرد دارد و اگر لازم باشد باید انجام شود. درر عین حال چون ارتودنسی نامرئی حجم دارد و مقداری از دندان های بالا را می گیرد، معمولا در صحبت کردن اختلال ایجاد می کند. لازم است که موقع غذا بیرون آورده شود، چرا که جویدن را با مشکل مواجه می کند. فرد وقتی دندان بالا و پایین را روی هم می گذارد، حس می کند که فک باز می ماند و احساس خستگی در عضلات ایجاد می کند. برای فردی که واقعا به هیچ وجه نمی توان از براکت ها برای او استفاده کرد و مشکل او بسیار خفیف است و نیاز به کشیدن دندان نیست، می توان از ارتودنسی نامرئی استفاده کرد. موارد کاربرد این درمان تنها ۲ درصد است.

دلایل استفاده از ارتودنسی نامرئی
دیگر مزیت ارتودنسی نامرئی متحرک بودن آن است، بنابراین بیمار می‌تواند با خیال آسوده هر چه دلش می‌خواهد بخورد و دندان‌ها را بدون مشکل مسواک بزند و از نخ دندان استفاده کند. ارتودنسی نامرئی بسیار راحت است و چون در ساخت آن از فلز استفاده نمی‌شود، هیچ خراش یا زخمی داخل دهان ایجاد نمی‌شود. دیگر فایده عدم استفاده از فلز یا سیم این است که بیمار معمولاً زمان کمتری را برای تنظیم ارتودنسی در مطب پزشک سپری می‌کند. با تقبل هزینه ارتودنسی نامرئی این امکان را برای بیمار فراهم می‌کند تا برنامه درمانی خود را از زمان شروع مشاهده و دنبال کند و وضعیت مرتب شدن دندان‌ها را با قبل مقایسه کند.
مدت زمان درمان با ارتودنسی نامرئی
طول دوره درمان ارتودنسی نامرئی به میزان و نحوه نامرتب بودن دندان‌ها بستگی دارد، در هر حال دندان‌های اکثر بزرگسالان در عرض کمتر از یک سال منظم و ردیف می‌شود. اما نوجوانان باید مدت طولانی‌تری، تقریباً ۱۸ ماه، از ارتودنسی نامرئی استفاده کنند. هر چقدر بیمار به برنامه درمانی وفادارتر باشد و مدت بیشتری، حدود ۲۰ تا ۲۲ ساعت در روز، از پلاک استفاده کند، پلاک را فقط برای مسواک زدن و کشیدن نخ دندان در زمان‌های مشخص از دهان خارج کند، خوراکی‌های مناسب را در برنامه غذایی قرار دهد و به طور مرتب به متخصص ارتودنسی مراجعه کند، سریع‌تر می‌تواند به لبخندی رویایی خود دست یابد. همچنین شما میتوانید از ارتودنسی سریع نیز استفاده نمایید.

مزایا ارتودنسی نامرئی

زیبایی: ارتودنسی نامرئی پلاستیکی شفاف به خوبی روی دندان‌ها می‌چسبد و به سختی قابل مشاهده است. اگرچه نتیجه نهایی استفاده از بریس‌ها یا پلاک‌های فلزی و ارتودنسی نامرئی یکسان است، اما پلاک‌ها، سیم‌ها و بریس‌های فلزی ارتودنسی بسیار بیشتر جلب توجه می‌کنند و باعث ناراحتی بیمار می‌شوند. دیگر بریس‌های شفافف مانند بریس‌های سرامیکی و زبانی هر چند به آشکاری بریس‌های فلزی ارتودنسی نیستند، اما همچنان در ساخت آنها از فلز استفاده می‌شود.

راحتی: پلاک‌های شفاف ارتودنسی نامرئی هموار و بدون برجستگی و براق هستند و به خوبی به دندان می‌چسبند. ارتودنسی نامرئی باعث تحریک لثه‌ها یا داخل دهان نمی‌شود و بیمار هر بار که به دلیل وضعیت جدید دندان‌ها و حرکت کردن آنها مجبور به تعویض پلاک ارتودنسی نامرئی می‌شود، ناراحتی بسیار ناچیزی را تحمل می‌کند که آن هم به سرعت برطرف می‌شود.

مراجعه کمتر به متخصص ارتودنسی: متخصص ارتودنسی در زمان مناسب پلاک‌ها را عوض می‌کند و به موازات پیشرفت درمان، قرار ملاقات‌هایی را در فواصل زمانی ۴ تا ۶ هفته‌ای تنظیم می‌کند تا مطمئن شود که درمان به خوبی پیش می‌رود و در صورت لزوم پلاک را عوض می‌کند. اما استفاده از بریس‌های قدیمی مراجعه بیشتر به مطب را جهتت تنظیم پلاک ارتودنسی نامرئی ایجاب می‌کرد.

بهداشت دهان: با استفاده از ارتودنسی نامرئی بهتر می‌توان بهداشت دهان و دندان را رعایت کرد. پلاک‌های پلاستیکی متحرک هستند و به راحتی می‌توان آنها را هنگام مسواک زدن و کشیدن نخ دندان از دهان خارج کرد. به علاوه از آنجایی که در برنامه درمان با ارتودنسی نامرئی باید پلاک را پیش از خوردن و آشامیدن خارج کرد، غذای کمتری بین دندان‌ها گیر می‌کند و در نتیجه احتمال بروز مشکل‌های دندان مانند پوسیدگی کاهش می‌یابد. بریس‌های ارتودنسی نامرئی در مجموع گزینه‌ای مناسب برای اشخاصی هستند که دندان‌هایشان اندکی نامرتب است. ارتودنسی نامرئی روش آسان، بی‌دردسر، زیبا و تقریباً غیرقابل مشاهده‌ برای خلق یک لبخند فریبنده و جذاب به شمار می‌رود.

ارتودنسی لینگوال چیست؟

ارتودنسی لینگوال یک روش درمانی است که در آن دستگاه ارتودنسی (براکت ، سیم و الاستیک) در پشت دندان ها (سمت زبان) قرار می گیرد. با وجود اینکه موقعیت ارتودنسی لینگوال نسبت به ارتودنسی ثابت برعکس شده است اما هر دوی آنها شباهت های زیادی از نظر نوع سخت افزار و اصول ارتودنسی با هم دارند. براکت های لینگوالل به خاطر موقعیت مکانیشان گاهی اوقات “براکت داخلی” نیز نامیده می شوند برخلاف براکت های ارتودنسی معمولی که در قسمت بیرونی دندان ها قرار داده می شوند.

چه کسانی می توانند به وسیله ی ارتودنسی لینگوال درمان شوند؟
بهترین راه (و در واقع تنها راه) برای پی بردن به این موضوع که آیا براکت های ارتودنسی لینگوال می تواند برای شرایط شما استفاده شود یا خیر این است که یک جلسه مشاوره با یک متخصص ارتودنسی ترتیب دهید.با این حال در اکثر موارد ، اکثر بزرگسالان و نوجوانان کاندید خوبی برای ارتودنسی لینگوال هستند. بعضی از پزشکان ممکن است از بعضیی جنبه ها نگرانی هایی در مورد انتخاب بیمار داشته باشند.

1-کیفیت نتایج
برخلاف بیاناتی که در دهه های قبل ابراز شد ،ذاتا چیزی وجود ندارد که تکنیک ارتودنسی لینگوال نداشته باشد .نتایجی که می توان از ارتودنسی لینگوال انتظار داشت همانند ارتودنسی ثابت می باشد. کاربرد CAD/CAM های پیچیده و تکنولوژی سیم های انعطاف پذیر رباتیک ، باعث شده است که نتایج روش ارتودنسی لینگوال قابل پیش بینی تر شود.

2-برخورد دندان با براکت
افرادی که دندان هایشان به شدت رو هم قرار می گیرد (اور بایت عمودی عمیقی دارند) ممکن است وقتی در حال جویدن و بستن دندان هایشان هستند نیروهای سنگینی بر روی براکت ها وارد کنند.میزان بزرگ بودن این مشکل می تواند قابل بحث باشد.

مزایا و معایب ارتودنسی لینگوال:

مزایا ارتودنسی لینگوال
1-مزیت اصلی استفاده از ارتودنسی لینگوال این است که غیر قابل مشاهده است .
2-اگر شخصی با دقت به داخل دهانتان نگاه کند ممکن است به صورت اجمالی متوجه دستگاه ارتودنسی شما بشود(به خصوص 3-اگر ارتودنسی لینگوال را روی دندان های پایینی استفاده کنید). در غیر این صورت ارتودنسی لینگوال به راحتی قابل مشاهده نیستند.
4-اگر فکر می کنید که استفاده از ارتودنسی ثابت برای شما خجالت آور است، ارتودنسی لینگوال یکی از انواع ارتودنسی نامرئی است که می توانید در نظر داشته باشید.
5-قابلیت ارتودنسی لینگوال برای اصلاح مشکلات پیچیده مانند تغییر ارتفاع دندان ، چرخش دندان و بستن فضای خالی بین دندان بیشتر است.
6-در صورتی که بیمار بهداشت دهان و دندان را به خوبی رعایت نکند اگر تغییر رنگی ایجاد شود در پشت دندان خواهد بود و قابل مشاهده نیست.
معایب ارتودنسی لینگوال
معایب این روش عبارتند از :
1-یک از اصلی ترین معایب ارتودنسی لینگوال این است که استفاده و جایگذاری آن مشکل می باشد.
2-و به طور کلی قرار ملاقات هایی که با دکترتان در طول دوره درمان گذاشته می شود زمان بیشتری نبست به ارتودنسی ثابت نیاز دارد زیرا نصب کردن براکت های ارتودنسی لینگوال به دلیل موقعیتی که در داخل دهان دارند کمی مشکل است. با این حال ، با پیشرفت مداوم در طراحی سیستم ارتودنسی لینگوال، این نقاط ضعف، خیلی کم به عنوان یک مشکل به حساب می آیند.

مطالب مرتبط:

ردیف کردن دندان طرح لبخند

دکتر شاهین شادالویی چهارشنبه 24 خرداد 1396 ساعت 13:24

0 نظر

ده سوالی که درباره ارتودنسی میپرسند

ارتودنسی یکی از مهمترین رشته های تخصصی دندانپزشکی است. همچنین اولین تخصص معرفی شده در دندانپزشکی می باشد. کار ارتودنسی بیشتر تصحیح مال اکلوژن یا جفت شدن نامناسب دندانهاست. این امر می تواند ناشی از موقعیت نادرست دندانها و یا دو فک نسبت به هم باشد یا ممکن است درجاتی از هر دو مشکل در یک فرد موجود باشد.

درمان های ارتودنسی ممکن است تنها بر تصحیح موقعیت دندانها و یا تغییر الگو و جهت رشد دو فک (درمان های ارتوپدیک) متمرکز باشد. از جنبه ی دیگر می توان درمانهای ارتودنسی را به درمان با دستگاه های ثابت و متحرک تقسیم نمود. دستگاه های ثابت دستگاه هایی هستند که در طول درمان ارتودنسی نیازی به خارج نمودن آنها از دهان توسط بیمار وجود ندارد و اجزای اصلی تشکیل دهنده ی آنها براکت ارتودنسی و سیم می باشد. براکت ها همان اجزای کوچکی هستند که توسط چسب خاصی به دندان چسبانده میشوند. در بین مردم از اصطلاح سیم کشی یا سیم بستن دندان هم برای اشاره به ارتودنسی استفاده می‌شود. دستگاه های متحرک انواعی هستند که بیمار می تواند در طول درمان آنها را از دهانش خارج کند، البته گاهی این خارج نمودن ممکن است بنا بر تجویز متخصص ارتودنسی محدود به زمان های کوتاهی مانند زمان غذا خوردن یا مسواک زدن باشد.این نوع دستگاه ها در بین مردم به "پلاک" مشهورند.

۱۰ سوالی که درباره ارتودنسی می پرسند
حتما شما هم وقتی دندان هایتان را ارتودنسی کردید، سوال های زیادی درباره زندگی با این سیم ها داشته اید. این نوشته به ۱۰ سوال و جواب رایج درباره همین موضوع می پردازد.

۱) ارتودنسی طول عمر دندان ها را افزایش می دهد؟
مرتب کردن دندان ها و ارتودنسی موجب قرار گرفتن آنها در موقعیت مطلوب داخل فک می شود که نتیجه آن پخش متوازن نیرو در تمام جهات و کاهش فشار روی ریشه دندان ها است. از طرف دیگر منظم شدن دندان ها به تمیز کردن آنها نیز کمک خواهد کرد.

۲) ارتودنسی موجب برطرف کردن مشکلات گوارشی هم می شود؟
در حالت عادی هر دندان بالا با دو دندان پایین در تماس است. چنانچه در بیماری این وضعیت دندان وجود نداشته باشد غذا به خوبی آسیاب نشده و هضم غذا و در نتیجه گوارش آن با مشکل روبه رو می شود. درمان ارتودنسی، باعث ایجاد تماس های مناسب و در نتیجه افزایش تاثیر جویدن خواهد شد.

۳) ارتودنسی باعث درمان مشکلات عضلانی هم می شود؟
افرادی که بیشتر فعالیت خود را با دست راست انجام می دهند عضلات قوی تر با حجم بزرگ تر نسبت به دست چپ دارند اما چون دست ها زیر لباس قرار می گیرند تاثیر زیاد و قابل توجهی در بیننده به وجود نمی آورند. حال اگر شخصی به دلایل مختلف مانند عادت کردن یا کوچک بودن فک و... با دندان های یک طرف غذا بخورد، به مرور زمان عضلات یک طرف از طرف دیگر بزرگ تر و صورت وی نامتقارن می شود و چون در برخوردهای اجتماعی صورت اولین قسمتی است که مورد توجه قرار می گیرد، باید حتما نسبت به رفع این مشکل اقدام کرد. البته مشکلات عضلانی زیادی در سیستم جونده شناخته شده اند که با روش های ارتودنسی قابل درمان هستند.

۴) سن مناسب درمان ارتودنسی چه سنی است؟
درمان ارتودنسی را می توان از اواخر ۳ سالگی تا زمانی که دندان ها وجود دارند، انجام داد. در سنین پایین و دوره دندان های شیری معمولا برای رفع عادات مضر مانند مکیدن انگشت یا پستانک از دستگاه های ساده ارتودنسی استفاده می شود. پس از آن از حدود ۶ سالگی یعنی زمانی که اولین دندان دائمی (دندان آسیا) رویش پیدا کرد. تغییرات اسکلتال در محدوده سنی خاصی امکان پذیر است و معمولا متخصص ارتودنسی پس از حذف عامل به وجودآورنده نسبت به تغییرات ابعاد فکی در جهت های مختلف اقدام می کند. تا حدود سنین ۱۲ تا ۱۵ سالگی می توان تغییرات اسکلتال و عضلانی مانند بزرگ کردن فک را در بیماران انجام داد.
بهترین سن درمان ارتودنسی با دستگاه ثابت، حدود ۱۲ سالگی است. پس از ۱۲ سالگی با افزایش سن بیمار درمان ها باید محافظه کارانه تر انجام شوند. معمولا پس از ۳۰ سالگی اندکی تحلیل استخوان در فک روی می دهد و متخصص ارتودنسی باید نسبت به نحوه درمان، انتخاب نوع درمان و وجود محدودیت ها به بیمار اطلاعات کامل را بدهد.

۵) پلاک های متحرک و سیم ارتودنسی چه فرقی با هم دارند؟
دستگاه متحرک حین درمان توسط بیمار قابل خارج شدن و جای گذاری است اما نوع ثابت را فقط متخصص ارتودنسی می تواند جای گذاری کند و در پایان درمان از دهان خارج کند.

۶) نحوه عملکرد دستگاه های ارتودنسی چگونه است؟
دستگاه های ارتودنسی با اعمال نیرو روی دندان موجب جابه جایی آنها می شوند. این نیروها در حد نیروهای بیولوژیک هستند و دندان پزشک با اطلاع کامل از میزان آنها و محاسبه با روش های خاص درمانی اقدام به اعمال آنها می کند. پس از هر جلسه درمانی ارتودنسی درد اندکی به وجود می آید که علت آن فعال سازی دستگاه توسط دندان پزشک است.
معمولا این درد ۳ تا ۵۵ روز به طول می انجامد و تا فعال سازی بعدی از بین می رود. برای رفع این درد ارتودنسی می توان مسکن مصرف کرد. استفاده کوتاه مدت از داروهای ضدالتهاب هیچ گونه مغایرتی با درمان های ارتودنسی ندارد (استفاده بلند مدت از داروهای مسکن توصیه نمی شود).

۷) آیا درمان ارتودنسی نیاز به آماده سازی قبلی بیماران دارد؟
درمان صحیح ارتودنسی نیاز به نظم خاص و آماده سازی بیماران دارد. این آماده سازی شامل جرم گیری، ترمیم پوسیدگی ها، کشیدن دندان ها (در صورت نیاز) و آموزش بهداشت است. شرط اصلی درمان ارتودنسی موفق، همکاری بیمار و عمل به توصیه های دندان پزشک است. چون درمان ارتودنسی در مدت زمان نسبتا طولانی انجام می گیرد بنابراین علاقه و اشتیاق بیمار در به دست آوردن نتیجه ای خوب، تاثیرگذار است.

۸) وظیفه بیماران حین درمان ارتودنسی چیست و آیا نیاز به رژیم غذایی خاصی است؟
دستگاه های ارتودنسی حساس و آسیب پذیر هستند، پس بیماران باید در حفظ و نگهداری آنها کوشا باشند. از طرف دیگر برای جابه جایی یک دندان، ماه ها زمان لازم است. متاسفانه در صورت آسیب دیدگی دستگاه ها در برخی موارد نتیجه چند ماه زحمت در عرض چند روز یا چند هفته از بین می رود. بنابراین باید در تمام طول مدت درمان ارتودنسی از خوردن غذاهای سخت و چسبناک مانند گز، سوهان و نظیر آن خودداری و به جای گاز زدن میوه ها آن را به تکه های کوچک تقسیم و از چنگال استفاده کرد.

۹) آیا برای تمیز کردن دندان ها حین درمان ارتودنسی دستورالعمل خاصی وجود دارد؟
معمولا پس از جای گذاری دستگاه های ارتودنسی به علت افزایش گیر غذایی، میزان باکتری و پلاک در محیط دهان افزایش می یابد و درنتیجه امکان پوسیدگی دندان ها زیاد می شود. بنابراین بیمار باید پس از هر وعده غذا دندان ها و دستگاه ها را به دقت تمیز کند. برای این کار می توان از مسواک معمولی یا مسواک مخصوص ارتودنسی که باعث سهولت در تمیز کردن دندان ها می شود، بدون ضربه زدن، استفاده کرد و بهتر است قبل از خواب از دهان شویه فلوراید دار نیز استفاده شود.

۱۰) تا چه اندازه امکان برگشت درمان های ارتودنسی وجود دارد و چه عواملی در آن دخالت دارند؟
پس از اتمام یک دوره درمانی از وسایل و دستورالعمل های خاصی برای حفظ نتیجه درمان ارتودنسی استفاده می شود. متاسفانه برخی از بیماران پس از مشاهده نتیجه مطلوب به این دستورالعمل ها توجه کافی نمی کنند و سهل انگاری آنها باعث جابه جایی ناخواسته دندان ها می شود که میزان این جابه جایی متغیر است. در اینجا دوباره به اهمیت همکاری بیمار با دندان پزشک پی می بریم. نکته دیگر اینکه بدن انسان در برابر تغییرات ناگهانی واکنش های نامطلوبی نشان می دهد. بنابراین، بهتر است درمان های ارتودنسی به صورت آهسته و پیوسته انجام گیرند. عجله عامل شکست بسیاری از درمان های ارتودنسی است.

مطالب مرتبط:

ردیف کردن دندان طرح لبخند

دکتر شاهین شادالویی چهارشنبه 24 خرداد 1396 ساعت 12:24

0 نظر

ارتودنسی و کشیدن دندان

برخی بیماران تنها با گذاشتن بریس یا پلاک در دهان می‌توانند به لبخند رویایی خود دست یابند؛ اما در موارد به‌هم فشردگی شدید دندان‌ها یا دیگر مشکلات کاهش دهنده فضای اختصاص یافته به دندان‌ها در دهان ممکن است چاره‌ای جز کشیدن دندان باقی نماند.

متخصص ارتودنسی در بررسی اولیه به دقت و به طور کامل دندان‌ها را معاینه می‌کند و به کمک تصاویر رادیولوژی تصمیم می‌گیرد که آیا ضرورتی برای کشیدن دندان وجود دارد یا خیر. فرایند طرح‌ریزی برنامه درمان ارتودنسی برای هر بیمار منحصر به فرد است و به شرایط و وضعیت دندان‌های هر بیمار بستگی دارد.

علل لزوم کشیدن دندان برای ارتودنسی

چنانچه فضای کافی در قوس دندانی وجود نداشته باشد،کشیدن دندان به احتمال زیاد برای ارتودنسی ضرورت خواهد یافت. به هم فشردگی یا ازدحام گاهی آن‌قدر شدید است که تمام دندان‌ها در قوس جا نمی‌شوند و بنابراین کشیدن دندان ضرروت بیشتری می‌یابد. به علاوه گاهی علی‌رغم آن که به کمک ارتودنسی امکان جای دادن و مرتب کردن تمام دندان‌ها در قوس دندانی وجود دارد، اما احتمال دارد نگه داشتن تمام دندان‌ها به پایداری دندان‌ها، بافت لثه یا زیبایی دندان‌ها یا بافت نرم آسیب ‌بزند؛ برای مثال در صورت از پایین جلو بودن دندان‌های پیشین و حالت قیفی داشتن دندان‌های پیشین، بیشتر رو به جلو راندن آنها برای جای گرفتن در فضای تنگ موجود تنها بدشکلی را شدیدتر خواهد کرد. ضمناً این موضوع اثبات شده است که بیش از حد رو به جلو راندن دندان‌ها احتمال بازگشت به حالت اولیه را افزایش خواهد داد و در نهایت نتیجه‌ای ناخوشایند و نازیبا به دست خواهد آمد.

اصلاح بایت (منظم کردن دندان‌ها)، اصلاح خط میانی بین دندان‌ها یا بهبود بافت نرم/ نیمرخ از دیگر دلایل کشیدن دندان در ارتودنسی به شمار می‌آید. تصمیم‌گیری در مورد کشیدن دندان فرایندی پیچیده است و باید بر مبنای تمام اطلاعات و تصاویر گردآوری شده در جلسه‌های پیشین ارتودنسی انجام شود. بایت، خط میانی، شدت به‌هم‌فشردگی، وضعیت فک‌ها و دندان‌ها، احتمال رشد کردن دندان‌ها، اندازه و بزرگی دندان‌ها، بافت نرم/ نیمرخ و ویژگی‌های دیگر پیش از اتخاذ تصمیم نهایی به دقت مورد ارزیابی قرار می‌گیرد و سپس بهترین برنامه درمانی ارتودنسی تهیه می‌شود.

اگر لازم باشد دندانی که کاملاً درآمده و از لثه بیرون است، کشیده شود، عمل نسبتاً ساده و بدون نیاز به مداخله جراحی خواهد بود. اما اگر دندان عقل نهفته باشد یا عامل‌های دیگری کشیدن دندان را دشوار سازد، متخصص ارتودنسی بیمار را به جراح دهان، فک و صورت معرفی می‌کند.

بیماران گاهی تمایل دارند دندان‌های عقل‌شان پیش از درمان ارتودنسی کشیده شود. بسیاری از بیماران تصمیم می‌گیرند با کشیدن دندان‌های عقل نهفته از بروز مشکل‌های احتمالی در آینده جلوگیری کنند. کشیدن دندان‌های عقل پیش از ارتودنسی مانع برگشت احتمالی دندان‌ها به وضعیت اولیه می‌شود.

هر مورد ارتودنسی منحصر به فرد است و متخصص باید هر بیمار را به دقت معاینه کند تا بتواند مناسب‌ترین برنامه درمانی را طرح‌ریزی کند. برنامه درمان در بعضی موارد لزوم کشیدن دندان برای ارتودنسی را نیز دربرمی‌گیرد. بیمارانی که نگران این بخش از درمان ارتودنسی هستند، باید در جلسه‌های نخست به تفصیل با متخصص ارتودنسی در مورد نوع درمان در نظر گرفته شده صحبت کنند.

کشیدن دندان در کودکان و بزرگسالان

شروع درمان ارتودنسی در سنین پایین احتمال ضروری بودن کشیدن دندان کودکان را کاهش می‌دهد. برای مثال با استفاده از وسیع کننده (اکسپندر) می‌توان کام یا سقف دهان را عریض کرد و پیش از تهیه بریس یا پلاک ارتودنسی، فضای کافی را برای تمام دهان‌ها ایجاد کرد تا دیگر کشیدن دندان لزومی نداشته باشد.
اما با افزایش سن بیمار ایجاد فضای بیشتر برای جای دادن تمام دندان‌ها در فک باریک مشکل‌تر می‌شود. بنابراین جهت دستیابی به نتیجه مطلوب چاره‌ای جز کشیدن یک یا چند دندان باقی نمی‌ماند.

ارتودنسی و کشیدن دندان عقل

دندان‌های عقل سومین مجموعه از دهان‌های آسیا هستند که معمولاً در سن ۱۷ تا ۲۵ سالگی درمی‌آیند. بر حسب تصادف این بازه سنی زمان مطلوب ارتودنسی است و بسیاری یا پیش از این استفاده از بریس ارتودنسی را شروع کرده‌اند یا به زودی مدت استفاده از بریس به پایان خواهد رسید. بعید است در این گروه سنی شاهد رویش دندان جدید باشیم.

دندان‌ عقل داشتن ویژگی به جا مانده از دورانی است که انسان‌ها فک‌های بزرگ‌تری داشتند و بیشتر برگ می‌جویدند. دندان‌های عقل معمولاً به دندان‌های آسیایی که پیش از این کاملاً مرتب بودند فشار می‌آورند یا بیش از نیمی از آنها در لثه باقی می‌ماند. احتمال انحراف در رویش دندان‌های عقل یا نهفته بودن آنها بسیار زیاد است که بر روی دندان‌های مجاور نیز اثر می‌گذارد. بااین حال دندان‌های عقل را نمی‌توان عامل کج شدن دندان‌های پیشین دانست. فشار دندان‌های عقل روی دندان‌های آسیا از بخش عقب دهان آن‌قدر شدید نیست که بر روی دندان‌های پیشین اثر بگذارد.

بنا به دلایل اشاره شده بسیاری بر این باوراند که دندان‌های عقل درمان کنونی یا انجام گرفته ارتودنسی را مختل می‌سازد. اما در واقع عامل‌های دیگری نیز ارتودنسی را تحت الشعاع قرار می‌دهد؛ فک در حدود ۲۰ سالگی آخرین جهش رشد را از سر می‌گذراند که گاهی کج شدن و انحراف دندان‌ها را در پی دارد. به علاوه ۲۰ سالگی سنی است که بسیاری از افراد به عمد یا به سهو فراموش می‌کنند، برای حفظ حالت دندان‌ها شب‌ها بریس ارتودنسی را در دهان بگذارند.دندان‌های عقل در بسیاری موارد به شیوه‌ای بی‌ضرر و کاملاً صحیح درمی‌آید، مرتب و مستقیم رشد می‌کند و اختلالی در بایت یا نظم دندان‌ها و درمان ارتودنسی پیشین ایجاد نمی‌کند. در چنین حالتی هیچ مانعی برای استفاده از بریس وجود ندارد.

دلایل متعددی برای کشیدن دندان عقل وجود دارد. چنانچه دندان‌ها پیش از این به‌هم فشرده و فک کاملاً رشد کرده باشد، متخصص ارتودنسی پیشنهاد می‌کند دندان‌های عقل پیش از بیرون آمدن از لثه جراحی شود؛ گاهی نیز دندان‌های عقل را پیش از استفاده از بریس ارتودنسی برای جلوگیری از بروز مشکل‌های آتی می‌کشند. کشیدن دندان‌های عقل دلایل متعدد دیگری نیز دارد که ارتباطی با بریس ندارد. چنانچه دندان نیمه درآمده باشد یا باعث ناراحتی شود، کشیدن آن ضرورت می‌یابد. دندان‌های عقل را باید مانند دیگر دندان‌ها مسواک زد و نخ دندان کشید، چرا که اگر به خوبی تمیز نشوند، می‌پوسند و باید جهت جلوگیری از آسیب زدن به دندان‌های مجاور کشیده شوند.

هر مجموعه بریس ارتودنسی مختص هر بیمار تهیه می‌شود و تصمیم‌گیری در مورد کشیدن دندان‌های عقل نیز جامعیت ندارد و باید مورد هر بیمار به دقت بررسی شود. در صورت بروز احساس ناراحتی در دندان‌ها یا رویش دندان‌های عقل تردید به دل راه ندهید و با متخصص ارتودنسی تان تماس بگیرید. اگرچه ممکن است دندان‌های عقل تأثیری بر روی درمان ارتودنسی نداشته باشد، اما احتمال دارد رویش آنها بهداشت و سلامت کلی دهان و دندان را به خطر بیاندازد.

مطالب مرتبط:

ردیف کردن دندان طرح لبخند

دکتر شاهین شادالویی شنبه 20 خرداد 1396 ساعت 15:05

0 نظر

هزینه و قیمت ارتودنسی دندانها

بسیاری از بیمارانی که به ارتودنسی دندان نیاز دارند، از گرفتن وقت ملاقات برای مراجعه به دندانپزشک ابراز نگرانی می کنند. بخشی از این نگرانی به طور کلی مربوط به عدم اطمینان آن ها از روش های ارتودنسی می باشد. سایر بیماران نیز به علت نگرانی از مسائل مالی این روش مردد هستند. قبل از استفاده از هر گونه خدمات بیماران می خواهند بدانند که "هزینه ی ارتودنسی دندان چقدر است؟"

برخلاف خرید یک اتومبیل، پاسخی قطعی در مورد هر بیمار برای این سوال که "هزینه ی ارتودنسی چقدر است؟" وجود ندارد. روش درمانی و مراحل ارتودنسی برای هر فرد منحصر به خود اوست و متغیرهای زیادی در هزینه های نهایی ارتودنسی شما تاثیر گذار خواهند بود. در ادامه اطلاعاتی را به شما ارائه خواهیم داد که می تواند به شما در این زمینه کمک کند. البته بهترین راه برای کسب اطمینان در این زمینه مشاوره با متخصص ارتودنسی می باشد.

عوامل موثر در هزینه ارتودنسی

عوامل زیادی بر هزینه ارتودنسی تاثیرگذار خواهند بود. روش درمانی شما به گونه ای طراحی می شود که بتواند مشکلات مربوط به دهان، دندان و فک که منحصر به خود شما است را درمان کند. نوع و میزان اصلاحاتی که لازم است توسط متخصص ارتودنسی بر روی دهان و دندان شما صورت گیرد، می تواند تاثیر زیادی بر هزینه های نهایی این روش داشته باشد. در زیر به چند عامل اشاره شده است:

سن بیمار و میزان کار پایه که لازم است قبل از ارتودنسی انجام شود، از عوامل مهم می باشد. چنانچه در ابتدا باید دندان های شیری، دندان های عقل و یا سایر دندان ها کشیده شوند، هزینه ی درمانی ارتودنسی افزایش خواهد یافت.
میزان نیاز دندان های شما به صاف شدن نیز بر هزینه ها تاثیر می گذارد. چنانچه فک شما نیاز به تنظیم شدن دارد، می تواند بر هزینه های ارتودنسی تاثیر بگذارد.
عامل دیگری که در هزینه ی ارتودنسی تاثیر می گذارد، مدت زمانی است که شما به استفاده از دستگاه ارتودنسی نیاز دارید. واضح است که هرچه زمان استفاده از دستگاه ارتودنسی بیشتر باشد، به مراقبت و تنظیم بیشتری نیاز دارد، در نتیجه هزینه ی ارتودنسی شما افزایش خواهد یافت.

نقش بیمار در هزینه های درمان ارتودنسی

شما در مورد نحوه ی تنظیم و اصلاح دندان ها و فک خود چندان حق انتخاب ندارید، اما در مواردی می توانید با توجه به روش درمانی ارتودنسی خود گزینه هایی را انتخاب کنید که می تواند در هزینه ی شما تاثیرگذار باشد. امروزه بیش از پیش گزینه هایی برای انتخاب نوع براکت های ارتودنسی مورد استفاده برای صاف کردن دندان ها وجود دارد. براکت های لینگوآل، ارتودنسی سرامیکی و نامرئی جایگزین هایی برای براکت های ارتودنسی فلزی قدیمی می باشند.

پس از این که متخصص ارتودنسی در مورد لزوم درمان با شما صحبت کرد، می توانید یکی از این گزینه ها را انتخاب کنید. هر کدام از این گزینه ها دارای جوانب مثبت و منفی و همچنین هزینه های خاص خود است. شرکت بیمه ی شما همچنین ممکن است هزینه ی برخی از این گزینه های ارتودنسی را پوشش دهد و برخی دیگر را نه، و یا ممکن است درصدهای مختلفی از از هر گزینه را بازپرداخت کند.

علاوه بر این، چگونگه مراقبت شما از براکت های ارتودنسی می تواند در هزینه های درمان تاثیرگذار باشد. چنانچه از دستورالعمل های متخصص خود پیروی نکنید، ممکن است مدت زمان درمان را طولانی تر کنید و زمان درمان ارتودنسی هم تاثیر مستقیمی بر هزینه ی پرداختی دارد.

پرداخت هزینه درمان ارتودنسی

با در دسترس بودن گزینه های مختلف برای کمک به پرداخت هزینه های درمان ارتودنسی، می توان گفت که اغلب افراد می توانند از داشتن لبخندی زیبا بهره مند شوند.

مشاوره با یک متخصص حرفه ای، بهترین راه برای تعیین دقیق هزینه ی ارتودنسی شما خواهد بود.

برای ما باعث خوشحالی خواهد بود که بتوانیم یک جلسه ی مشاوره برای شما برنامه ریزی کنیم تا بتوانیم تخمین کاملی از هزینه های ارتودنسی مورد نیاز را به شما ارائه کنیم و در نتیجه شما بتوانید از میزان هزینه درمانی ارتودنسی خود اطمینان حاصل کنید.

ما به شما تعهد می دهیم که هر کاری از دستمان بربیاید انجام دهیم تا استفاده از دستگاه ارتودنسی برای شما مقرون به صرفه باشد. هدف ما این است که هزینه ها را به صورت ماهانه و قسطی دریافت کنیم تا متناسب با بودجه ی شما باشد. پس در این مورد نگرانی نداشته باشید.

نکاتی برای کاهش هزینه های ارتودنسی تا حد امکان:

از دستورات متخصص ارتودنسی پیروی کنید.
در تمامی جلسات ملاقات با متخصص ارتودنسیخود شرکت کنید.
از مصرف غذاهایی مثل شکلات های سفت، سبزیجات سفت و غذاهای چسبنده که ممکن است باعث شکستگی دستگاه ارتودنسی شود، پرهیز کنید. همچنین از مصرف سودا و نوشابه های ورزشی که باعث ایجاد لکه های سفید بر روی دندان می شوند، خودداری کنید. در صورت لزوم برای تعمیر سیم ها و براکت های دستگاه ارتودنسی، هرچه سریعتر به متخصص ارتودنسی خود مراجعه کنید.
از کش های لاستیکی ارتودنسی استفاده کنید.
از توصیه های متخصص ارتودنسی خود در مورد حفظ بهداشت دهان و دندان و مراجعه به دندانپزشک برای تمیز کردن و بررسی دستگاه، پیروی کنید.
به خاطر داشته باشید که پیگیری درمان ارتودنسی طبق برنامه، می تواند به کاهش هزینه ها کمک کند.

مطالب مرتبط:

ردیف کردن دندان طرح لبخند

دکتر شاهین شادالویی شنبه 20 خرداد 1396 ساعت 14:58

0 نظر

ارتودنسی و متخصص ارتودنسی

ارتودنسی یکی از روش‌های درمانی در دندانپزشکی است که برای اصلاح نامنظمی‌های دندانی به کار می‌آید. این روش نه‌تنها باعث منظم و زیباتر شدن دندان‌ها می‌شود، بلکه می‌تواند از خرابی و پوسیدگی دندان‌ها هم جلوگیری کند، چراکه دندان‌های نامنظم، می‌تواند باعث خراب شدن زودتر دندان‌ها (به‌علت گیر کردن غذا) و ایجاد مشکلاتی در دستگاه گوارش و سایر دستگاه‌های بدن شود. پس در خیلی از اوقات بنا به صلاحدید متخصص ارتودنسی برای اصلاح نامنظمی دندان‌ها یا جفت شدن‌شان و تصحیح مشکلات فکی-دندانی از روش ارتودنسی کمک می‌گیریم.

متخصص ارتودنسی چه کسی است؟

در‌واقع ارتودنسی رشته‌ای تخصصی از دندانپزشکی است و این علم با مرتب کردن دندان‌ها یا مشکلات مربوط به جفت شدن دندان‌ها، سر و کار دارد. دندانپزشکان در دوره تحصیلات خود در رشته دندانپزشکی، آموزش «اصول درمان‌های تخصصی ارتودنسی» را فرا می‌گیرند و درصورت ادامه تحصیل می‌توانند در رشته ارتودنسی ، تخصص‌های مربوط به درمان و رفع مشکلات پیچیده دندان را فرا گیرند. در مجموع متخصص ارتودنسی دارای تخصص در شناسایی و درمان مشکلات هماهنگی دندان‌ها و وضعیت قرارگیری آنها روی یکدیگر است.

انواع ارتودنسی ها:

دستگاه‌های ارتودنسی به دو دسته ثابت و متحرک تقسیم می‌شوند: ثابت به روشی گفته می‌شود که فرد قادر است وسایل مربوطه را از دهان خارج کند و مجدد در دهان قرار دهد؛ اما ارتودنسی ثابت، به ارتودنسی گفته می‌شود که براکت‌ها به دندان متصل شده و قابل خارج شدن از دهان نیستند. رایج‌ترین درمان ارتودنسی، درمان ارتودنسی ثابت است. مدتی است در دنیای دندانپزشکی ارتودنسی به‌نام ارتودنسی نامرئی وجود دارد که به ارتودنسی گفته می‌شود که از مواد پلاستیک شفاف و سخت برای ردیف کردن دندان‌‌ها استفاده می‌شود. ارتودنسی نامرئی از پلاستیک شفاف ساخته شده و به همین خاطر تقریبا غیر‌قابل رویت است.

کدام نوع درمان ارتودنسی ارجحیت دارد؟

هر کدام از این روش‌های درمانی ارتودنسی موارد تجویز خاص خود را دارد. روش متحرک بیشتر برای بیماران زیر 12 تا 14 سال کاربرد دارد و بعد از آن به‌دلیل تثبیت نسبی ساختمان‌های استخوانی فک‌ها عملا روش ارتودنسی متحرک تاثیر زیادی دربر نخواهد داشت. برای بیمارانی که بالاتر از این سن هستند معمولا درمان ثابت تجویز می‌شود تا دندان‌ها در وضعیتی منظم‌تر در فک قرار گیرند.

ارتودنسی درد دارد؟!

برخی افراد به‌دلیل مشکلات دندانی که دارند باید برای درمان جدی به دندانپزشکی مراجعه کنند و در صورت نیاز از روش ارتودنسی بهره‌مند شوند؛ اما متاسفانه خیلی از افراد به‌دلیل ترس از درد احتمالی از انجام این کار سر باز می‌زنند، اما بهتر است بدانیدکه اندک زمانی پس از اینکه بریس ارتودنسی تنظیم شد، دندان معمولا درد می‌گیرد، اما این درد پس از مدتی برطرف می‌شود. حتی اگر فردی در روز اول درمان دچار درد شود، می‌تواند زیر‌نظر متخصص ارتودنسی از مسکن‌های مجاز برای کنترل درد استفاده کند.

طولدرمان ارتودنسی به چه صورت است؟

طول درمان ارتودنسی برای همه افراد یکسان نیست و به عوامل مختلفی بستگی دارد. با این حال بسته به میزان مشکل، شرایط بیمار و سن بیمار این زمان متغیر است. اما هرچه سن بیمار بالاتر باشد دوره درمان ارتودنسی به نسبت ممکن است طولانی‌تر باشد.

سن مناسب برای ارتودنسی چه سنی است؟

ارتودنسی را می‌توان در هر سن انجام داد اما زمان درمان بستگی به نوع ناهنجاری دارد. البته نوع ناهنجاری نیز در تشخیص زمان درمان بسیار با‌اهمیت است. اگر سن بیمار کمتر باشد درمان راحت‌تر، کوتاه‌تر و موفقیت‌آمیزتر خواهد بود. در بیمارانی که مشکل فکی دارند حتما باید بیمار را قبل از بلوغ معاینه کرد.

نکاتی که باید در طول درمان ارتودنسی رعایت کنید:

اولین نکته‌ای که باید به آن اشاره کنیم، داشتن بهداشت منظم است. در درمان ارتودنسی رعایت بهداشت دهان و دندان حرف اول را می‌زند. تمیز کردن دندان‌های دارای دستگاه ارتودنسی ثابت مشکل‌تر از تمیز کردن دندان‌های بدون دستگاه ارتودنسی است، ولی با رعایت بهداشت مناسب می‌توان از ایجاد مشکلات دندانی مانند پوسیدگی و مشکلات لثه جلوگیری کرد.

غذاهای سخت مانند چیپس، آجیل، بلال، ذرت بو داده، ته‌دیگ و... می‌توانند موجب آسیب به دستگاه‌های ارتودنسی شوند. برای خوردن بعضی غذاهای سفت مانند سیب یا هویج می‌توان آنها را به قطعات کوچک‌تر تقسیم کرد. وجود مواد غذایی شیرین در مجاورت براکت‌های ارتودنسی و سیم‌ها و تمیز نکردن آنها می‌‌تواند شانس ایجاد پوسیدگی دندان‌ها را افزایش دهد.

هنگام ورزش‌هایی که احتمال ضربه وجود دارد از محافظ‌های مخصوص دهان باید استفاده شود. برای کودکان در حال ورزش، باید از محافظ مخصوص دهان استفاده کرد.

طی درمان‌های ارتودنسی چون دندان‌ها در استخوان فک حرکت می‌کنند‌، مقداری لقی در دندان‌ها ایجاد می‌شود که از نظر علمی طبیعی است و در پایان درمان دیگر لقی مشاهده نخواهد شد.

مسواک‌هایی در بازار وجود دارند که موهایی که در بخش مرکزی سر مسواک قرار دارند، کوتاه‌تر از موهایی هستند که در محیط قرار دارند بنابراین شما می‌توانید سر این مسواک‌ها را روی براکت‌های ارتودنسی (نگین‌ها) منطبق کرده و اطراف براکت‌ها را به‌راحتی تمیز کنید.